Συνέντευξη με την πρώτη πρόεδρο του Ομίλου Αρχαιολογίας: Σκεύη Χριστοδούλου

Με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων λειτουργίας του Ομίλου Αρχαιολογίας, αποφασίσαμε να συζητήσουμε με την πρώτη πρόεδρο του Ομίλου, Σκεύη Χριστοδούλου. Ο Όμιλος ιδρύθηκε το 2001 και έκτοτε εμφανίζει σημαντική δραστηριότητα στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Μέσα από τη συνομιλία μας με την Σκεύη, αντιληφθήκαμε τις διάφορες δυσκολίες που αντιμετώπισαν για τη σύσταση του Ομίλου αλλά και τη σημαντικότητα του για τους φοιτητές της Αρχαιολογίας.

-Πώς ξεκίνησε η ιδέα για τη σύσταση/ δημιουργία του Ομίλου Αρχαιολογίας;

Οι φοιτητές αρχαιολογίας δεν είχαν μέχρι τότε συνεργαστεί ως οργανωμένο σύνολο ώστε να διοργανώσουν εκδηλώσεις με αρχαιολογικό περιεχομένο. Θεωρήσαμε ότι ήταν απαραίτητο οι φοιτητές αρχαιολογίας, αλλά και όσοι άλλοι φοιτητές αγαπούν τον πολιτισμό γενικότερα, θα έπρεπε να έχουν τη δική τους φωνή στο Πανεπιστήμιο. Ο Όμιλος ασχολήθηκε αρχικά με εκπαιδευτικές εκδρομές σε αρχαιολογικούς χώρους, τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Παράλληλα ο Όμιλος ασχολήθηκε και με άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες, διαλέξεις κλπ. Γενικά, ο σκοπός του ομίλου ήταν εκπαιδευτικός και συνάμα έδωσε τη δυνατότητα στους φοιτητές αρχαιολογίας να συνεργαστούν μεταξύ τους, αποτελώντας ένα οργανωμένο σύνολο χωρίς την επίβλεψη καθηγητών. Έτσι, θα ήταν πιο εύκολο να εκφέρουμε άποψη και για πολιτιστικά ζητήματα που αφορούσαν γενικά την κοινωνία.

-Πόσα μέλη αριθμούσε ο Όμιλος;

Το πρώτο συμβούλιο αποτελείτο από έξι άτομα, με εμένα την πρώτη εκλελεγμένη πρόεδρο. Συνολικά ήμασταν γύρω στα 60-70 μέλη και αξίζει να αναφερθεί ότι τα μέλη δεν προέρχονταν μόνο από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, αλλά και φοιτητές άλλων τμημάτων που είχαν μεγάλο ενδιαφέρον στην αρχαιολογία. Ωστόσο, τα ενεργά μέλη, που συμμετείχαν στις διάφορες εκδηλώσεις, ήταν γύρω στα 30 άτομα.

-Θυμάσαι κάποια χαρακτηριστική εκδήλωση του Ομίλου;

Θυμάμαι μια πολύ ωραία εκδρομή στο Ακρωτήρι Λεμεσού, κατά την οποία εξασφαλίσαμε ειδική άδεια για να επισκεφθούμε το χώρο. Γενικά, στόχος ήταν η διοργάνωση «πρωτότυπων» εκδρομών, που ως άτομα δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να τις πραγματοποιήσουμε. Επίσης, το 2003 διοργανώσαμε το πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό, σε Ρώμη και Πομπηία, σε συνεργασία με τον Καθηγητή Δημήτριο Μιχαηλίδη. Βέβαια υπήρχαν και εκδηλώσεις πιο ανάλαφρου χαρακτήρα, όπως ήταν τα καρναβαλίστικα πάρτυ με αρχαιολογικό περιεχόμενο!

-Πότε κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το περιοδικό «Οφέλτης»;

Ο Οφέλτης εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2002 και είχε ως στόχο να δώσει την ευκαιρία στους φοιτητές να ασχοληθούν με ένα θέμα του ενδιαφέροντός τους και στη συνέχεια να συγγράψουν ένα μικρό άρθρο, χωρίς κατ’ ανάγκη αυτό να γίνει στο πλαίσιο ενός μαθήματος ή να πρέπει να λάβει βαθμό. Η προσπάθεια αυτή θεωρώ ότι ήταν καταλυτική για τη συνέχεια του ομίλου, και παρότι σε δοκιμαστικό στάδιο, φαίνεται ότι ο στόχος επετεύχθη και επρόκειτο για μια πολύ καλή αρχή. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι αποτέλεσε μια συνολική προσπάθεια, αφού τις διάφορες αρμοδιότητες για την έκδοση του περιοδικού, ανέλαβαν τα μέλη του Συμβουλίου. Φυσικά το γεγονός ότι ο Οφέλτης συνεχίζει να εκδίδεται έκτοτε αποτελεί μια μεγάλη ικανοποίηση.

-Πώς προέκυψε το όνομα «Οφέλτης»;

Υπήρχαν αρκετές εισηγήσεις όσον αφορά το όνομα του περιοδικού. Επικράτησε η ιδέα του Γιώργου Παπαντωνίου, αφού κρίναμε ότι άρμοζε απόλυτα το «ΟΦΕΛΤΗΣ», καθώς αποτέλεσε την πρωιμότερη ελληνική επιγραφή στο νησί.

-Ποιά ήταν η εντύπωσή σου για την περσινή ανανεωμένη έκδοση του Οφέλτη;

Σίγουρα ήταν μια διαφορετική προσέγγιση. Το περιοδικό νομίζω ότι ανταποκρίνεται στο στόχο του Ομίλου να γίνει πιο προσιτό προς τους φοιτητές. Σημαντικό είναι ότι πλέον υπάρχει και το ISSN, οπότε μπορούν να ενταχθούν και πιο επιστημονικά θέματα στο περιοδικό και να εκδίδεται κάθε χρόνο ένα πολύ καλό τεύχος.

-Ως ιδρυτικό μέλος του Ομίλου, τι νιώθεις ότι λείπει για να το εντάξουμε στη δράση του Ομίλου;

Νομίζω ότι θα ήταν σημαντικό να υπάρχει πιο στενή συνεργασία με τους καθηγητές και τους ερευνητές του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας για να ακούσετε και τις δικές τους εισηγήσεις για την πραγματοποίηση διαφόρων εκδηλώσεων, που πιθανότατα δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν στο πρόγραμμα σπουδών. Θεωρώ αναγκαία μια συνεχόμενη δραστηριότητα του Ομίλου. Χρειάζονται πρωτότυπες ιδέες, οι οποίες να υλοποιούνται σε τακτά διαστήματα, έτσι ώστε τα μέλη να παραμένουν ενεργά και σε άμεση επαφή με τον Όμιλο. Επίσης, εκπαιδευτικές εκδηλώσεις που θα απευθύνονται σε παιδιά και μαθητές, όσον αφορά την αρχαιολογία, είναι εξίσου σημαντικές. Τέλος, η διοργάνωση μελλοντικών εργαστηρίων, που αφορούν στο σχέδιο αντικειμένων ή κεραμεικής, φωτογράφισης κλπ., που πιθανόν οι φοιτητές να μην έχουν τη δυνατότητα να τα παρακολουθήσουν κατά τη διάρκεια του εξαμήνου. Έτσι, θα εμπλουτίζονταν περαιτέρω οι γνώσεις των φοιτητών σε δραστηριότητες εκτός Πανεπιστημίου.

-Τι γεύση σου άφησε η σύσταση του Ομίλου;

Ήταν μια θετική εμπειρία. Μου πρόσφερε πολλά σε προσωπικό επίπεδο και ήταν σημαντικό, γιατί, για πρώτη φορά είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί με άλλους συμφοιτητές μου για κάτι τόσο σημαντικό. Ο χρόνος και ο κόπος που αφιερώσαμε στον Όμιλο για τη σύσταση του και οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, μας πρόσφεραν πολύτιμες εμπειρίες. Επίσης, υπάρχει ένα αίσθημα ικανοποίησης, αφού ο Όμιλος και ο Οφέλτης έγινε αποδεκτός και από τους καθηγητές του τμήματος, οι οποίοι με θέρμη στήριξαν την προσπάθεια μας. Είναι σημαντικό, οι φοιτητές να αδράξουν την ευκαιρία και να αποκτήσουν εμπειρίες κατά την παραμονή τους στο πανεπιστήμιο. Πέραν από το διάβασμα και τους καλούς βαθμούς, αυτό που μένει είναι η επαφή με το αντικείμενο της αρχαιολογίας.

-Πώς θα ένιωθες αν σταματούσε να λειτουργεί ο όμιλος;

Πέρσι, λυπηθήκαμε πάρα πολύ, τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι πρωτεργάτες του Ομίλου. Η σύσταση του Ομίλου δεν ήταν εύκολη και αντιμετωπίσαμε διάφορες δυσκολίες μέχρι να τα καταφέρουμε. Θα ήταν πολύ δυσάρεστο για όλους να σταματήσει η λειτουργία του μετά από μια πορεία 15 χρόνων. Δεν κρύβω ότι αναρωτηθήκαμε γιατί οι φοιτητές μένουν απαθείς και αδιάφοροι. Θεωρώ ότι όσο υπάρχει αγάπη για το αντικείμενο της αρχαιολογίας από τους φοιτητές, ο Όμιλος μπορεί να συνεχίσει να δραστηριοποιείται, να προοδεύει και να προσφέρει νέες εμπειρίες, που κάθε φορά ανταποκρίνονται στις εκάστοτε ανάγκες της εποχής.